Wnętrze: Jeśli nadwozie to średniowiecze to projekt deski rozdzielczej pamięta jeszcze dinozaury. Jest solidne, po japońsku ergonomiczne, wykończone niezłymi plastikami i całkiem pojemne, ale w porównaniu z obecnymi modelami konkurencji przypomina furmankę. Ma to naturalnie swoje zalety, aczkolwiek trudno rozpatrywać je w kategoriach pozytywnych cech.
Silnik: Przyzwyczajeni do dychawicznych silników z turbosprężarkami będą zdziwieni jednostką napędową w Subaru. Duża jak na obecne standardy pojemność, umiarkowana moc i konstrukcja typu boxer nie gwarantują ani niskiego spalania ani też dobrej dynamiki. Szczególnie że japońska marka uparcie zespala ją z bezstopniową skrzynią biegów, która podnosi pierwsze pogarszając drugie, przy jednoczesnym podkręcaniu głośności.
Podwozie: Outback to nie zadziornie wyglądające kombi z kilkoma osłonami z plastiku, które potrafi niewiele więcej niż kompakt, nieradzący sobie z wyższym krawężnikiem. Prawdziwy, stały napęd na cztery koła, który jest clue Subaru, zapewni wam więcej trakcji niż jakiekolwiek inne układy konkurencji a przy tym sporo zabawy, co nie jest oczywiste w dużym i ciężkim kombi z dość miękkim zawieszeniem.
Werdykt: Chociaż marka jest obecna w Polsce od wielu lat, nadal podaje cennik w Euro. Wbrew zapowiedziom nie zamierza się bynajmniej wycofać z tego rynku nawet jeśli sprzedaje tutaj mało, aczkolwiek globalnie więcej niż choćby Skoda. I nic dziwnego, bowiem gdy wasze hybrydowe czy elektryczne SUV-y będą leżały na wysypisku motoryzacji, solidny Outback z wolnossącym silnikiem i niezawodnym napędem na cztery koła nadal będzie nabijał kolejne kilometry. Aczkolwiek pod względem dynamiki to wiele hałasu o nic. Co nie zmienia faktu, że jest „jakieś”, a w obecnych czasach nie jest aż tak oczywiste.
***
zły – *, słaby – **, dobry – ***, bardzo dobry – ****, wybitny – ****